Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ – ΠΗΤΕΡ ΟΥΣΠΕΝΣΚΥ

Salvador Dali - The Sacrament of the Last Supper.

Σε όλα τα χριστιανικά δόγματα, μεγάλο ρόλο παίζει η παράδοση του Μυστικού Δείπνου, του τελευταίου δείπνου του Ιησού με τους μαθητές του. Λειτουργίες και ολόκληρη σειρά από δόγματα, τελετουργίες και μυστήρια έχουν εδώ την προέλευσή τους. Αυτή η παράδοση υπήρξε αφορμή για σχίσματα, για τη διαίρεση των Εκκλησιών, για το σχηματισμό αιρέσεων. Πόσοι δεν θανατώθηκαν γιατί αρνιόντουσαν να δεχτούν τούτη ή εκείνη την ερμηνεία. Αλλά στην πραγματικότητα, κανείς δεν καταλαβαίνει τι ήταν ακριβώς ο Μυστικός Δείπνος, ή τι έκανε ο Ιησούς και οι μαθητές του εκείνο το βράδυ. Δεν υπάρχει εξήγηση που να έχει έστω και την παραμικρή σχέση με την αλήθεια, γιατί αυτά που είναι γραμμένα στα Ευαγγέλια, έχουν, πρώτα απ' όλα, διαστρεβλωθεί πολύ κατά την αντιγραφή και τη μετάφραση. Και ύστερα, γράφτηκαν για εκείνους που γνωρίζουν. Για εκείνους που δεν γνωρίζουν, δεν μπορούν να εξηγήσουν τίποτε. Όσο περισσότερο προσπαθούν να τα καταλάβουν τόσο περισσότερο παρασύρονται σε λάθη.

“Για να καταλάβουμε τι έγινε στο Μυστικό Δείπνο, είναι πρώτα απ' όλα απαραίτητο να γνωριουμε ορισμένους νόμους.

“Θυμάστε τί είπα για το [αστρικό σώμα]; Ας τα συνοψίσουμε. Οι άνθρωποι που έχουν [αστρικό σώμα] μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους από απόσταση χωρίς να καταφεύγουν στα συνηθισμένα φυσικά μέσα. Αλλά για να μπορεί να γίνει μια τέτοια επικοινωνία, πρέπει να δημιουργήσουν κάποια [σύνδεση] μεταξύ τους. Για το σκοπό αυτό, όταν πηγαίνουν σε διάφορα μέρη ή σε διάφορες χώρες, παίρνουν καμιά φορά, μαζί τους κάτι που να ανήκει στο άτομο με το οποίο θέλουν να επικοινωνούν. Κατά προτίμηση, αντικείμενα που έχουν έρθει σε επαφή με το σώμα του και είναι διαποτισμένα με τις εκρύσεις του και τα παρόμοια. Κατά τον ίδιο τρόπο, για να διατηρήσουν σύνδεση με ένα νεκρό, οι φίλοι του φύλαγαν αντικείμενα που του ανήκαν. Αυτά τα πράγματα αφήνουν, κατά κάποιο τρόπο, κάτι ίχνη πίσω τους, κάτι σαν αόρατα καλώδια ή νήματα που παραμένουν τεντωμένα στο χώρο. Αυτά τα νήματα συνδέουν το δεδομένο αντικείμενο με το πρόσωπο -ζωντανό ή και πεθαμένο- στο οποίο ανήκε το αντικείμενο. Οι άνθρωποι το ήξεραν αυτό από τα πανάρχαια χρόνια και χρησιμοποίησαν αυτή τη γνώση με διάφορους τρόπους.

“Ιχνη της μπορούμε να βρούμε στα έθιμα πολλών λαών. Ξέρετε π.χ. ότι αρκετοί απ' αυτούς διατηρούν το έθιμο της αδελφοποιίας. Δύο άντρες, ή και περισσότεροι, ανακατεύουν το αίμα τους στο ίδιο κύπελο και, μετά, πίνουν απ' αυτό. Υστερα θεωρούνται αδελφοί εξ αίματος. Αλλά το έθιμο αυτό έχει πιο βαθιές ρίζες. Αρχικά, ήταν μια μαγική τελετουργία για να δημιουργηθεί σύνδεση ανάμεσα σε [αστρικά σώματα], τότε και πάλι, σύμφωνα με τις πεποιθήσεις ορισμένων λαών, δεν διακόπτεται με το θάνατο.

“Ο Χριστός ήξερε από την αρχή ότι έπρεπε να πεθάνει. Αυτό είχε αποφασιστεί από πριν. Το ήξερε και το ήξεραν και οι μαθητές του. Και ο καθένας τους ήξερε τι ρόλο θα έπρεπε να παίξει. Αλλά, ταυτόχρονα, ήθελαν να δημιουργήσουν ένα μόνιμο δεσμό με το Χριστό. Και γι' αυτό το σκοπό, τους έδωσε το αίμα του να πιούν και τη σάρκα του να φάνε. Δεν ήταν καθόλου άρτος και οίνος, αλλά πραγματική σάρκα και πραγματικό αίμα.

“Ο Μυστικός Δείπνος ήταν μια μαγική τελετουργία παρόμοια με την [αδελφοποιία] για τη δημιουργία σύνδεσης ανάμεσα σε [αστρικά σώματα]. Αλλά πόσοι είναι αυτοί, στις σημερινές θρησκείες, που το ξέρουν αυτό και που καταλαβαίνουν το νόημά του; Ολα αυτά έχουν λησμονηθεί από καιρό και σε όλα έχει δοθεί ένα τελείως διαφορετικό νόημα. Οι λέξεις έχουν παραμείνει, αλλά το νόημά τους πάει καιρός που χάθηκε”.

Η ομιλία αυτή, και ιδιαίτερα η κατάληξή της, προκάλεσε πολλές συζητήσεις στις ομάδες μας. Πολλοι ένιωσαν αποτροπιασμό γι' αυτά που είπε ο Γ. για το Χριστό και το Μυστικό Δείπνο. Αλλοι, αντίθετα, ένιωσαν σ' αυτά που είπε, μια αλήθεια που δεν θα μπορούσαν ποτέ να τη βρούν μόνοι τους.

ΠΗΤΕΡ ΟΥΣΠΕΝΣΚΥ

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΣΤΟΥ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΑΓΝΩΣΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ