Salvador Dali - The Great Masturbator
Η Γκαέλ και η Γκουεναέλ έμοιαζαν σε όλα, από τη φυσιογνωμία μέχρι το χαρακτήρα. Η συναισθηματική κατανόηση που μοιράζονταν τις στήριζε κύμα το κύμα, ψαριά την ψαριά, όταν έπρεπε να μείνουν στ' ανοιχτά για μέρες, μερικές φορές και για εβδομάδες, αυτή η άβολη και διαρκούς συγχρωτισμού ζωή έκανε τις πολλές κουβέντες περιττές. Από ένστικτο η Γκαέλ καταλάβαινε αυτό που αισθανόταν η Γκουεναέλ, και το αντίθετο.
Η απομόνωση, ηθελημένη φυσικά, δεν περνούσε χωρίς να ταράξει σεξουαλικά τις δύο έφηβες. Μετά τη μετωπική επίθεση στην Γκουεναέλ και την πρωκτική στην Γκαέλ, η λίμπιντό τους είχε γνωρίσει μια “μακράπ ερίοδο νηνεμίας” -έτσι όπως περιγράφεται συνήθως στα ναυτικά μυθιστορήματα- ή “μια απόλυτη κατήφεια”, αν ο αναγνώστης, ήδη βαριεστημένος, προτιμά κάπως πιο πεζές αναλογίες. Για μερικούς μήνες, αυτή η εξορία είχε ευνοήσει τη διαδικασία του πένθους.
Το νεαρόν της ηλικίας όμως των κοριτσιών, που είχε εξάψει τόσο τον Ασσουλέκ, ξανάπαιρνε τα πάνω. Κάποιες γυναίκες διεγείρονται σεξουαλικάμέσα στο βαγόνι ενός τρένου, απ' το τράνταγμα της μηχανής. Οι δίδυμες άναβαν με το ρυθμό των πέρα-δώθε του Kwouing-aman (του σκάφους τους) και των δονήσεων του μοτέρ.
Από περιέργεια, μια μέρα που το δίχτυ ήταν ξέχειλο από είδη με φαλλική εμφάνιση, η Γκουεναέλ ολοκλήρωσε το ξεπαρθένιασμά της μ' ένα ωραίο μουγγρί. Στην αρχή προσπάθησε να το χώσει μέσα της με το ρύγχος. Ομως τα μικρά μοχθηρά δόντια του κτήνους της ξέσχισαν τα μεγάλα χείλη, κάθε άλλο παρά προκαλώντας της διέγερση. Η νεαρή όμως, αχόρταγη, σκούπισε την πληγή, για να βάλει μέσα της χωρίς δισταγμό την ουρά του ζώου. Αυτή τη φορά κατάφερε να βολευτεί με λιγότερο πόνο. Η άσκηση αυτή ωστόσο την άφησε με την όρεξη. Γνωριζε ότι αυτό το πράγμα δεν θα χόρταινε με ψάρια, όσο μεγάλα κι αν ήταν, όσο κι αν η προοπτική να πιάσει στα δίχτυα ένα χέλι ή ένα φίδι της θάλασσας μπορούσε, στη διάρκεια μιας νύχτας αυπνίας στη βάρκα, να την κάνει να μουσκέψει.
Φυσικά οι δύο αδελφές είχαν δοκιμάσει και μεταξύ τους, αφού ήταν κιόλας οι δυό τους αρκετά καλοφτιαγμένες. Βαριεστημένο, το ξέσπασμα των αδελφών Φροσσέκ, μακράν από το να τις διεγείρει, έδινε στη σκηνή του αιμομικτικού λεσβιακού έρωτα ένα ύφος κοινότοπου αυνανισμού στον καθρέφτη, πράγμα το οποίο, και μόνο να το σκέφτονταν έτσι, αφαιρούσε μεγάλο μέρος του εξωτισμού από την αρχική ιδέα. Ούτε η Γκαέλ ούτε η Γκουεναέλ είχαν την επιθυμία να φορτωθούν τον κλώνο τους. Η βαρεμάρα τις κυρίευε και μόνο στην ιδέα να περάσουν τα νιάτα τους γλείφοντας η μια την άλλη... Η έλλειψη εμπειρίας έκανε ακόμη χειρότερη αυτή την απόπειρα για αμοιβαίο γλειφομούνι. Υπάρχει ένα είδος ψαριού που λέγεται αμαζόνα molly, το οποίο απαντά μόνο στο θηλυκό. Τα ζωύφια αυτά ζουν μόνα τους και βολεύονται με σπέρμα από άλλα παραπλήσια είδη για να αναπαράγονται. Αυτό το είδος αυτάρκους λύσης, που ήταν προφανής για τις απομονωμένες γυναίκες στη θάλασσα, δεν ήταν αποδεκτό από τις δίδυμες. Στο έλεος όλο και πιο ανησυχητικών ορμών, είχαν καταλάβει ότι βρίσκονταν φυλακισμένες του ενοχλητικού αλιευτικού.
Δεν “απέστρεφαν τους οφθαλμούς” τους, ή μάλλον, για να ακριβολογούμε, τα χέρια τους, από καμιά μορφή αυτοϊκανοποιήσης. Η Γκαέλ και η Γκουεναέλ ξαναγύρισαν στον αυνανισμό. Ελλείψει ψωλών, κατάπιναν τα δάχτυλά τους. Το πρωτεύον κίνητρο προς τη μοναχική πράξη, που επαναλαμβανόταν κάθε μέρα σε περιόδους ψαρέματος, αποτελούσε η σκέψη, στον κολοφώνα της πράξης, του πατέρα Ασσουλέκ. Ο φανατικός ανθρωπάκος δεν είχε τίποτε το χυδαίο. Αφιέρωνε όμως κάθε χρόνο ένα κήρυγμα στον αυνανισμό των μοναχικών ψαράδων – ή ακόμη χειρότερα, στη σωκρατική κραιπάλη – που “καιροφυλακτούσε” στη διάρκεια των ατέλειωτων εξορμήσεων για το ψάρεμα του τόνου. Η ομιλία του στα πλήθη έφερνε κάθε άνοιξη το χωριό σε οργασμική κατάσταση και προκαλούσε, εννιά μήνες αργότερα, την έλευση καινούργιων χωριάταρων ταγμένων να βρομάνε γαρίδα από τη γέννησή τους μέχρι τη μέρα που θα πεθάνουν. Δυναμωμένες από αυτή την ανάμνηση αλλά κι από την αγαμία τους, οι δίδυμες είχαν γνωρίσει μακρές αυνανιστικές παλίρροιες.
EMMANUEL PIERRAT
Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΟΥ ΣΕΞ ΚΑΙ
ΤΟΥ ΤΗΓΑΝΗΤΟΥ ΨΑΡΙΟΥ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΝΑΤΑΣΣΑ ΧΑΣΙΩΤΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου