Είναι μια εικόνα που γυροφέρνω στο μυαλό μου.
Κάθομαι στη γέρικη πολυθρόνα και ακούω
τη μελωδία του παλιού ραδιοφώνου μέσα
στο μισοσκόταδο [...]
Την μελωδία την αναζητώ σε όλα τα δισκάδικα
μα δεν έχω στοιχεία και καθώς
τη σιγοψιθυρίζω, άγνωστη στους άλλους.
Εμεινε, δίχως τέλος στην καρδιά μου.
Σπύρος Κατσίμης
«Ο μετανάστης»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου