ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΟΜΑΡ ΚΑΓΙΑΜ (κακόβουλα διασκευασμένο από τον David Sutton)

"Ξύπνα! Ενώ εσύ ονειρεύεσαι, τη νύχτα ζύγωσε το πρωί
Και μες στα μάτια σε φτύνει, η αδελφή σου η φθονερή:
Ιδού! Κι αν πάλεψε ο Εφιάλτης να κλέψει την ψυχή,
Του γλίστρησε απ' τα χέρια, σαν χαραξε μελένια η αυγή".

Μέσα απ' το πέπλο στο κέντρο του ονείρου, δες, θα βγει
τ' αγόρι, ο Ομάρ - στο θρόνο κλαίει, αφήνει γοερή κραυγή.
Γλοιώδη ερπετά κι αν σύρθηκαν ανάμεσα στα πόδια του, στη γη,
Ο Ομάρ, απεγνωσμένος - τι να διαλέξει: το θάνατο ή τη ζωή;

Και όλα, πάνω και κάτω, αριστερά και δεξιά, εδώ κι εκεί,
Του Εφιάλτη ένα απαίσιο θέατρο σκιών είναι σε τούτη τη ζωή,
Που παίζεις μες στο νου, στο φως που τρεμορίχνει ένα κερί,
Ξερνάει φαντάσματα που γεννιούνται και πεθαίνουν στη στιγμή!

Η βρώση σκουληκιών και κατσαρίδων ήταν συχνή,
Εκείνου του τυραννισμένου νου μια ασχολία φλεγματική.
Μα ιδου! Το κέλυφος των εντόμων και του πύου η οσμή
Χάθηκαν, δώσαν' τη θέση τους σε μια φρικη πιο ειδεχθή.

Κι όταν η αυγή γινόταν μέρα κι ο ήλιος αποκτούσε λάμψη δυνατή,
Ο Ομάρ ξυπνούσε, μα ανειροπολούσε κάθε λεπτό, κάθε στιγμή:
Εβλεπε πως γιρλάντα κόκκινη φορούσε η αδελφή του η μισητή,
Βλέμμα απλανές, ακίνητη: από το σώμα της, το κεφάλι είχε κοπεί!

ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΑ ΜΥΑΛΑ
Μια ανθολογία ανατριχιαστικής, μακάβριας ποίησης
Επιμέλεια: Neil Gaiman & Stephen Jones
Μετάφραση: Βασίλης Μπαμπούρης
Εικονογράφηση: Γιώργος Δημητρίου, Clive Barker
Εκδόσεις JEMMA PRESS