.

Όποιος φοβάται τον θάνατο είναι ήδη νεκρός.
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica

Σάββατο 22 Μαΐου 2010

Ο εντοιχισμένος - Τίτος Πατρίκιος

Απόλυτη ακινησία όπως σε παλιό φωτογραφείο
για να πετύχει ο εντοιχισμός
να μείνει το αρνητικό της τελευταίας έκφρασης
που γι' άλλους θα 'ναι η πρώτη
άμμος κι ασβέστης, νερό, χαλίκι
παχύ τσιμέντο που καλύπτει τα κυρτώματα
σκεπάζει την κάθε χαραγή.
'Επειτα λιώνοντας αργά μέσα στον τοίχο
πίσω από πλίθρες, κοτρώνια, τούβλα
πελεκημένες πέτρες, μαρμαρόπλακες
ή από την καλή μεριά πίσω απ' το κονίαμα
τις ριπολίνες, τους σαγρέδες, τα πλαστικά
φτάνεις να γίνεις όχι μια μαλακή φουσκάλα
σαν κι αυτές που σπάγαμε όταν φούσκωνε η μπογιά
μα ένα κενό κορμιού με χτιστό περίβλημα.
Υπάρχουμε έτσι σαν ανθρωπόμορφα κοιλώματα
στο εσωτερικό μαντρότοιχων, Μακρών Τειχών
ή μεσοτοιχιών διαμερισμάτων -το γκρέμισμά τους
αντί να μας ελευθερώνει μας εξαφανίζει.
Αντικριστοί καθρέφτες εκδ. Στιγμή

Δεν υπάρχουν σχόλια: