Δύο πολεμιστές έτρεξαν ο ένας πάνω στον άλλο.
Τα όπλα τους κηλίδωσαν τον αέρα με λάμψη και αίμα.
Αυτά τα παιχνίδια, οι σιδερένιες κλαγγές είναι κοσμοχαλασιές
Μιας νιότης βασανισμένης απ' τον έρωτα που σιγοκλαίει!
Τα ξίφη μας είναι θρυμματισμένα σαν τη νιότη μας,
Αγαπητή μου! Αλλά τα δόντια, τ' ακονισμένα νύχια,
Εκδικούνται σε λίγο το σπαθί και το ύπουλο στιλέτο!
-Ω παραφορά ώριμων καρδιών λαβωμένων απ' τον έρωτα!
Μες τη χαράδρα που συχνάζουν γατόπαρδοι και λύγκες
Οι ήρωές μας αγκαλιασμένοι μοχθηρά, κύλησαν,
Και το δέρμα τους θ' ανθίσει την ξηρασία των βάτων.
-Τούτο το βάραθρο είναι κόλαση από φίλους κατοικημένη!
Εκεί χωρίς τύψεις ας κυλήσουμε, αμαζόνα απάνθρωπη,
Για να διαιωνίσουμε την ορμή του μίσους μας!
CHARLES BAUDELAIRE
ΤΑ ΑΝΘΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΔΕΣΠΩ ΚΑΡΟΥΣΟΥ
ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΓΛΩΣΣΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΚΟΒΟΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου