Η ιστορία του πονηρού ανθρώπου και του διαβόλου – PETER USPENSKY,

Κάποτε σε μια άγνωστη χώρα και σε άγνωστο χρόνο, ένας πονηρός άνθρωπος περνούσε έξω από ένα καφενείο και συναντάει ένα διάβολο. Ο διάβολος είχε τα μαύρα του τα χάλια, πεινασμένος και διψασμένος, και ο πονηρός άνθρωπος τον πηγαίνει στο καφενείο, παραγγέλνει καφέ και τον ρωτάει τι έχει. Ο διάβολος του λέει πως δεν είχε δουλειές. Τα παλιά χρόνια αγόραζε ψυχές και τις έκαιγε στα κάρβουνα, γιατί, όταν οι άνθρωποι πέθαιναν, είχαν ολόπαχες ψυχές που μπορούσε να τις πηγαίνει στην κόλαση, και όλοι οι διάβολοι ήταν ευχαριστημένοι. Αλλά, τώρα, όλες οι φωτιές στην κόλαση είχανε σβήσει, γιατί όταν οι άνθρωποι πέθαιναν δεν υπήρχαν ψυχές.

Τότε ο πονηρός άνθρωπος του πετάει την ιδέα ότι θα μπορούσαν ίσως να συνεργαστούν. “Μάθε με πως να φτιάχνω ψυχές”, του λέει, “και εγώ θα σου κάνω ένα σημάδι που να δείχνει ποιοι άνθρωποι έχουν ψυχές που τις έφτιαξα εγώ”, και παραγγέλνει κι άλλο καφέ. Ο διάβολος του εξηγεί ότι θα πρέπει να διδάσκει τους ανθρώπους να θυμούνται τον εαυτό τους, να μην ταυτίζονται και τα παρόμοια, και τότε, μετά από λίγο καιρό, θα φύτρωναν ψυχές μέσα τους.

Ο πονηρός άνθρωπος στρώνεται στη δουλειά, οργανώνει ομάδες και διδάσκει τους ανθρώπους να θυμούνται τον εαυτό τους. Μερικοί από αυτούς άρχισαν να εργάζονται σοβαρά και προσπάθησαν να εφαρμόσουν στην πράξη αυτά που τους δίδασκε. Μετά, πέθαιναν και, όταν έφταναν στις πύλες του παραδείσου, να κι ο Άγιος Πέτρος με τα κλειδιά του από τη μια μεριά και ο διάβολος από την άλλη. Όταν ο Άγιος Πέτρος ήταν έτοιμος να ανοίξει τις πύλες, ο διάβολος έλεγε: “Μπορώ παρακαλώ να σας κάνω μια ερώτηση; Θυμόσασταν τον εαυτό σας;” “Ναι βέβαια”, απαντούσε ο άνθρωπος και μετά ο διάβολος έλεγε: “Με συγχωρείτε, αυτή η ψυχή είναι δική μου”. Αυτό συνεχίστηκε πολύ καιρό, ώσπου κατάφεραν με κάποιο τρόπο να επικοινωνήσουν με τη γη και να ενημερώσουν τους άλλους γι' αυτά που συνέβαιναν στις πύλες του παραδείσου. Όταν τα άκουσαν αυτά οι άλλοι, πηγαίνουν στον πονηρό άνθρωπο που τους δίδασκε και του λένε: “Γιατί μας μάθαινες να θυμόμαστε τον εαυτό μας, αν, όταν λέμε πως θυμόμασταν τον εαυτό μας, μας παίρνει ο διάβολος;” Ο πονηρός άνθρωπος τους ρωτάει: “Σας έμαθα εγώ να λέτε ότι θυμάστε τον εαυτό σας; Εγώ σας έμαθα να μη μιλάτε”. Κι αυτοί του λένε: “Μα ήταν ο Άγιος Πέτρος και ο διάβολος!” Και ο πονηρός άνθρωπος τους λέει: “Μα είδατε ποτέ τον Άγιο Πέτρο και το διάβολο στις ομάδες; Μη μιλάτε λοιπόν. Μερικοί δεν μίλησαν και κατάφεραν να πάνε στον παράδεισο. Δεν έκανα μόνο συμφωνία με το διάβολο, αλλά κατέστρωσα και σχέδιο για να τον εξαπατήσω”.

PETER USPENSKY,

Ο ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Καταγραφή ομιλιών

και ερωταποκρίσεων

που βασίζονται στη διδασκαλία

του Γ. Ι. ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ