Οι φίλοι που αγαπήθηκαν εδώ έχουν φύγει,
καθένας με τα λάθη του. Ενας πηγαίνει
με ψέματα στη φήμη ή τον γκρεμνο,
άλλον ενός χωριού η πλήξη πνίγει,
ένα άδικο που μέσα του αργοπεθαίνει.
Και λούζει τη διασταύρωση ηλιοφώς λαμπρό.
Ετσι σ' όλα τα σταυροδρόμια: ποιός μπορεί να πει,
ω τόποι απόφασης κι αποχαιρετισμού,
η περιπέτεια σε ποιάν ατίμωση οδηγεί,
πως θα εξασφαλιστεί του φίλου η σωτηρία
που έχει ανάγκη από την προστασία
ενός δυσοίωνου προσανατολισμού;
Παγώνουν απ' το φόβο οι εποχές και τα τοπία.
Αλλά όπως λεν οι θρύλοι, δεν εσκέφτηκε κανείς
πως ο διαθέσιμος καιρός ήταν ανεπαρκής.
Γιατί κι οι πιο απαισιόδοξοι έχουνε πειστεί
πως σ' ένα χρόνο οι πλάνες τους θα 'χουνε ξεχαστεί.
Ποιών φίλων πιο πολύ καιρό θα 'παιρνε η προδοσία;
Η εξιλέωση ποιας χαράς; Κι όμως ποιος θα μπορέσει
να ολοκληρώσει έγκαιρα, χωρίς αργοπορία,
ταξίδι που δεν θα 'πρεπε καθόλου να διαρκέσει;
ΞΕΝΟΙ ΛΥΡΙΚΟΙ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Γ. ΝΙΚΑΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΤΑΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου