.

Όποιος φοβάται τον θάνατο είναι ήδη νεκρός.
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΣΟΥΝ ΤΖΟΥ

Ο Σουν Τζου γεννήθηκε στο Τσι και μέσω του βιβλίου του για την τέχνη του πολέμου εξασφάλισε μια ακρόαση από τον Χο Λου, βασιλιά του Βου.
Ο Χο Λου είπε: “Εχω διαβάσει και τα δεκατρία κεφάλαια του βιβλίου σου κύριε. Μπορείς να κάνεις μια μικρή δοκιμή για τον έλεγχο και την κίνηση των στρατευμάτων;”
Ο Σουν Τζου απάντησε: “Μπορώ”.
Ο Χο Λου ρώτησε: “Μπορείς να κάνεις αυτή τη δοκιμή χρησιμοποιώντας γυναίκες;”
Ο Σουν Τζου είπε: “Ναι”
Ο βασιλιάς τότε συμφώνησε και διέταξε να έρθουν απ' το παλάτι εκτόν ογδόντα ωραίες γυναίκες.
Ο Σουν Τζου τις χώρισε σε δυο ομάδες και έβαλε επικεφαλής τις δυό ευνοούμενες παλλακίδες του βασιλιά. Τους έδειξε πως να κρατούν το δόρυ. Μετά είπε: “Γνωρίζετε όλες που βρίσκεται η καρδιά, που είναι το αριστερό, που το δεξί χέρι και που η πλάτη;”
Οι γυναίκες είπαν: “Γνωρίζουμε”.
Ο Σουν Τζου είπε: “Οταν δώσω το παράγγελμα “εμπρός”, να κοιτάτε προς την πλευρά της καρδιάς. Οταν λέω “κλίνατε επ' αριστερά”, να γυρνάτε προς το αριστερό χέρι, όταν λέω “κλίνατε επί δεξιά” προς το δεξί χέρι, όταν λέω “μεταβολή”, να γυρνάτε προς την πλάτη σας.
Οι γυναίκες είπαν: “Καταλάβαμε”.
Οταν ανακοινώθηκαν αυτοί οι κανονισμοί, μοιράστηκαν όπλα στις γυναίκες. Για να γίνει σαφές ότι δεν επρόκειτο γι' αστείο, ήρθε και ο δήμιος με τα όπλα του.
Ο Σουν Τζου επανέλαβε τα παραγγέλματα τρεις φορές και τα εξήγησε πέντε φορές. Υστερα, το τύμπανο έδωσε το παράγγελμα “κλίνατε επί δεξιά”. Οι γυναίκες ξέσπασαν σε γέλια.
Ο σουν Τζου είπε: “Αν τα παραγγέλματα δεν είναι σαφή και διαταγές δεν είναι εντελώς κατανοητές, είναι φταίξιμο του διοικητή. Οταν όμως είναι ξεκάθαρες και δεν εκτελούνται σύμφωνα με το στρατιωτικό νόμο, η ευθύνη βαρύνει τους αξιωματικούς”. Τότε διέταξε ν' αποκεφαλιστούν οι επικεφαλής των δύο ομάδων.
Ο βασιλιάς του Βου, που παρακολουθούσε απ' το μπαλκόνι του, είδε ότι οι δύο αγαπημένες του παλλακίδες κινδύνευαν να εκτελεστούν. Θορυβήθηκε κι έστειλε το ακόλουθο μήνυμα: “Είμαι ικανοποιημένος από την ικανότητα του στρατηγού να χειρίζεται τα στρατεύματα. Χωρίς τις δύο μου παλλακίδες το φαγητό μου θα χάσει τη νοστιμιά του. Η επιθυμία μου είναι να μην εκτελεστούν”.
Ο Σουν Τζου αποκρίθηκε: “Ο υπηρέτης σας έχει διοριστεί από εσάς διοικητής και, όταν ο διοικητής είναι επικεφλαής του στρατού, δεν είναι υποχρεωμένος να υπακούει σε όλες τις διαταγές του ηγεμόνα”.
Μετά απ' αυτό, διέταξε την άμεση εκτέλεση των δύο γυναικών που ήταν επικεφαλής. Υστερα τοποθέτησε δύο άλλες στη θέση τους.
Το τύμπανο επανέλαβε τα παραγγέλματα και οι γυναίκες γυρνούσαν προς τα δεξιά, προς τ' αριστερά, έκαναν μεταβολή, γονάτιζαν και σηκώνονταν, εκτελώντας τα παραγγέλματα με μεγάλη ακρίβεια. Δεν τόλμησαν να προφέρουν ούτε λέξη.
Ο Σουν Τζου έστειλε αγγελιοφόρο στο βασιλιά και τον ενημέρωσε: “Τα στρατεύματα είναι πειθαρχημένα. Ο βασιλιάς μπορεί να έρθει να τα πειθεωρήσει. Μπορούν να εκτελέσουν οποιαδήποτε εντολή του ηγεμόνα, ακόμα και να πέσουν στη φωτιά ή στο νερό”.
Αλλά ο βασιλιάς απάντησε: “Ο στρατηγός μπορεί να σταματήσει την εκπαίδευση και να πάει να ξεκουραστεί. Δεν επιθυμώ να επιθεωρήσω τα στρατεύματα”.
Τότε ο Σουν Τζου είπε ήραμα: “Στον βασιλιά αρέσουν μόνο τα κούφια λόγια. Δεν μπορεί να τα μετατρέπει σε έργα”.
Ο Χο Λου κατάλαβε την αξία του Σουν Τζου και τον έκανε στρατηγό. Ο σουν Τζου νίκησε το κράτος του Τσου στη δύση και μπήκε στην πρωτεύουσα του Γινγκ. Στο βορρά έσπειρε τον τρόμο στα κράτη Τσου και Τσιν. Με τα κατορθώματά του απέκτησε μεγάλη φήμη.

Τα παραπάνω γράφτηκαν γύρω στο 100 π.Χ. Από τον Σου Μα Τσιεν και είναι σχεδόν όλα όσα γνωρίζουμε για τον συγγραφέα της “Τέχνης του Πολέμου”. Το έργο γράφτηκε κατά τη λεγόμενη “κλασική περίοδο” που κράτησε από το 551 έως το 249 π.Χ.
Ο Γιεχ Τσενγκ Τσε κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο σουν Τζου δεν υπήρξε ποτέ και ότι η “Τέχνη του Πολέμου” είναι “πιθανώς κάποια επινόηση μερικών αμφίβολων σοφιστών” της περιόδου 453 – 221π.Χ.
Ενας άλλος μελετητής υποστήριξε ότι ο Σουν Τζου δεν ήταν υπαρκτό πρόσωπο, γιατί δεν τον αναφέρουν οι σύγχρονοι συγγραφείς. Το επεισόδιο με τις παλλακίδες του βασιλιά του Βου το θεωρεί δημιούργημα της φαντασίας και όχι πραγματικό γεγονός.
Ομως η πρωτοτυπία, το συνεκτικό ύφος, η ανάπτυξη του θέματος και η ενότητα του κειμένου οδηγούν με βεβαιότητα στο συμπέρασμα ότι τα “Δεκατρία Κεφάλαια της Τέχνης του Πολέμου” δεν είναι συλλογή κειμένων, αλλά γράφτηκαν από έναν εξαίρετο συγγραφέα, που είχε μεγάλη πολεμική εμπειρία.
Η “Τέχνη του Πολέμου” επηρέασε βαθιά την κινέζικη και την ιαπωνική στρατιωτική σκέψη μέχρι τις μέρες μας. Ο Μάο Τσε Τουνγκ ήταν γνώστης του έργου και στο “Κόκκινο Βιβλίο”, σε πολλά σημεία, σχεδόν αντιγράφει τον Σουν Τζου.

ΣΟΥΝ ΤΖΟΥ
Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ν. ΠΑΥΛΑΚΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: