ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ ΙΣΟΣΕΛΙΔΑ www.iranon.gr
ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ SITE (ΚΑΙ ΑΡΘΡΟ) ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ
Κάθε κοινωνία κάθε εποχής έχει τις δικές της αναζητήσεις.
Αυτό ακούγεται σαν αρχή ανιαρής μαθητικής έκθεσης, από εκείνες που συνήθως βαθμολογούνται υψηλά στις σχετικές εξετάσεις. Ή σαν πρόλογος ακόμα πιο ανιαρής τηλεοπτικής συζήτησης, όπου διάφοροι βαρετοί καλεσμένοι ανταλλάσσουν πληκτικές απόψεις για το κοινωνικό γίγνεσθαι. Όταν όμως στη διάθεση των κοινωνιών υπάρχουν πια μέσα όπως το internet και εργαλεία όπως οι μηχανές αναζήτησης, «οι αναζητήσεις» παύουν να αποτελούν έννοια νεφελώδη και μετατρέπονται σε μετρήσιμα, αξιολογήσιμα, ακόμα και εμπορεύσιμα μεγέθη, κατά την κυριολεκτικότερη δυνατή έννοια.
Κάθε φορά που κάποιοι όροι υποβάλλονται ως κριτήρια αναζήτησης στο internet, αντίστοιχες βάσεις δεδομένων «ακούν», καταγράφουν και ενημερώνονται, προσαρμόζοντας μακροπρόθεσμα τις μελλοντικές απαντήσεις των μηχανών αναζήτησης. Αλλά, φυσικά, το πράγμα δε σταματά εκεί. Και ουδείς γνωρίζει αν και πού πρόκειται να σταματήσει.
Πρόσφατα η Google, μακράν η πιο διαδεδομένη και προηγμένη μηχανή αναζήτησης του internet, ενσωμάτωσε ένα σύστημα αυτόματης συμπλήρωσης των προς αναζήτηση όρων, προκειμένου οι χρήστες να εξοικονομούν το χρόνο και τις θερμίδες που θα απαιτούσε η πλήρης πληκτρολόγηση τους. Έτσι, ήδη από την πληκτρολόγηση του πρώτου γράμματος, προβάλλεται μια λίστα με τους όρους αναζήτησης που η μηχανή θεωρεί πιθανότερο ότι οι χρήστες προτίθενται να υποβάλουν. Οι όροι που υποδεικνύονται είναι εναρμονισμένοι ανάλογα με τη γλώσσα αλλά και τη χώρα προέλευσης των χρηστών. Κατά συνέπεια, διαφορετικοί όροι υποδεικνύονται από την αμερικανική εκδοχή της Google (www.google.com) και διαφορετικοί από την ελληνική (www.google.gr), είτε πληκτρολογούνται αγγλικοί είτε ελληνικοί χαρακτήρες. Υπάρχει, δηλαδή, πλήρης εξειδίκευση των υποδείξεων (όπως και των αποτελεσμάτων, βέβαια) ανάλογα με την εθνότητα.
Αν και δεν είναι γνωστά τα επιμέρους στοιχεία του αλγορίθμου μέσω του οποίου η μηχανή αναζήτησης καταλήγει στις εκάστοτε υποδείξεις, είναι σαφές ότι αυτές προσδιορίζονται σε συνάρτηση και κατ' αναλογία με τις συχνότερα υποβαλλόμενες αναζητήσεις χρηστών τη δεδομένη χρονική περίοδο. Έχοντας υπόψη το τελευταίο, ο ακόλουθος πίνακας, όπου καταγράφονται οι δύο πρώτες (από τις δέκα συνολικά) υποδείξεις όρων αναζήτησης για κάθε μεμονωμένο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου, παρουσιάζει πολλαπλό ενδιαφέρον (αφορά την τρέχουσα περίοδο και την ελληνική εκδοχή της Google -www.google.gr):
|
* Για όσους αναρωτιώνται, το "υοθτθβε" υπό το γράμμα "Υ" και το "φαψεβοοκ" υπό το "Φ" αντιστοιχούν στην πληκτρολόγηση με ελληνικούς χαρακτήρες των όρων "youtube" και "facebook".
Κάθε κοινωνία κάθε εποχής έχει τις δικές της αναζητήσεις, όπως λέγαμε. Και τα παραπάνω αντανακλούν τις αναζητήσεις -στην κυριολεξία- της δικής μας κοινωνίας. Αντανακλούν, βέβαια, και την υποκρισία της, με τον πιο εύγλωττο -κυριολεκτικά, και πάλι- τρόπο. Αλήθεια, τώρα που στα σχολεία διαδίδεται η χρήση των netbooks και επιτέλους αξιοποιείται το internet, πως θα εξηγούσε ένας δάσκαλος τους υποδεικνυόμενους όρους αναζήτησης που συνοδεύουν την πληκτρολόγηση ενός "Γ"; Μήπως φταίει το «σκοτεινό και γεμάτο παγίδες internet»; Η λειτουργία αυτόματης συμπλήρωσης ("auto complete") τηςGoogle υπάρχει τρόπος να απενεργοποιηθεί, αλλά προφανώς το θέμα δεν είναι εκεί.
Όταν, μερικά χρόνια πριν, η έκφραση «κοινωνία της πληροφορίας» γινόταν της μόδας, ελάχιστοι μπορούσαν να υποψιαστούν το πραγματικό δυναμικό και τις πλήρεις προεκτάσεις της. Ήδη, λιγότερο από μια δεκαετία μετά, η βοηθητική λειτουργία μιας μηχανής αναζήτησης, από μόνη της, ανοίγει ένα απέραντο πεδίο έρευνας και εφαρμογής για -μεταξύ άλλων- κοινωνιολόγους, υπεύθυνους marketing και πολιτικούς. Γιατί, δεν έχει παρά να κοιτάξει κανείς τις υποδείξεις -άρα και τις συνηθέστερες αναζητήσεις- που σχετίζονται με την πληκτρολόγηση «υπαρξιακών» όρων, όπως "έχω", "δεν έχω", "είμαι", "δεν είμαι", "θέλω", "δεν θέλω", "μπορώ", "δεν μπορώ" κλπ, για να πιάσει ένα «σφυγμό» που καμία παραδοσιακή σφυγμομέτρηση δε θα μπορούσε να αφουγκραστεί επαρκώς (ενδιαφέρον, πάντως, παρουσιάζουν τελευταία και οι υποδείξεις που ακολουθούν την πληκτρολόγηση του "τι σημαίνει").
Είναι ευνόητο ότι σε όλα αυτά υπάρχουν εφαρμογές οικονομικού ενδιαφέροντος. Γι' αυτό, άλλωστε, και η λειτουργία αυτόματης συμπλήρωσης των προς αναζήτηση όρων της Google δεν αποτελεί παρά το «μικρό ξαδερφάκι» ενός πολύ πιο σύνθετου εργαλείου έρευνας που ονομάζεται "Google Trends"(www.google.com/trends). Εκεί, γίνεται διαχρονική ανάλυση των τάσεων που παρουσιάζουν οι υποβαλλόμενοι όροι αναζήτησης, σε παγκόσμια κλίμακα και σε συγκριτική αντιπαραβολή με τη συχνότητα εμφάνισης τους σε ΜΜΕ. Τα συμπεράσματα που μπορούν να εξαχθούν αφορούν κυριολεκτικά κάθε τομέα γνώσης, εμπειρίας και ανθρώπινης συμπεριφοράς. Για παράδειγμα, ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι κορυφές του όρου "sex" λίγο πριν από κάθε πρωτοχρονιά (http://www.google.com/trends?q=sex), σε συνδυασμό μάλιστα με το γεγονός ότι τη γενικότερη εκείνη περίοδο παρουσιάζουν έξαρση και οι αναζητήσεις του όρου "death" ("θάνατος" - http://www.google.com/trends?q=death).
Ας μην επεκταθούμε περισσότερο. 'Αλλωστε, το όλο θέμα αποπνέει μελαγχολία. Ίσως για αυτό να ευθύνεται το γεγονός ότι με την πληκτρολόγηση του "Δ" υποδεικνύεται η "δεη" και όχι το "διάστημα", ενώ στο πάτημα του "Α" ξεπηδούν το "αθηνοραμα" και το "ασεπ" αντί για τα "άστρα". Σε αντίθεση με παλαιότερες δεκαετίες, οι άνθρωποι έχουν πάψει να κοιτούν τον ουρανό, εστιάζοντας σχεδόν αποκλειστικά στα περιεχόμενα του στομαχιού και των εσωρούχων τους. Εξ ου και η εξαπλούμενη κατάθλιψη. Αλλά, είπαμε, ας μην επεκταθούμε περισσότερο.
19 /01/ 10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου