.

Όποιος φοβάται τον θάνατο είναι ήδη νεκρός.
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

Ποιήματα του Αλμπέρτο Καέϊρο - Φερνάντο Πεσσόα

Αν μετά το θάνατο μου, θα θέλατε να γράψετε τη βιογραφία μου, τίποτα πιο απλό.
Υπάρχουν δύο ημερομηνίες μόνο: της γέννησης και του θανάτου μου.
Ανάμεσα στη μια και στην άλλη είναι όλες οι μέρες δικές μου.
Είναι εύκολο να προσδιοριστώ.
Ζω σαν παλαβός.
Αγάπησα τα πράγματα δίχως συναισθηματισμό κανέναν.
Ποτέ δεν είχα επιθυμία που δεν μπορούσα να πραγματοποιήσω, γιατί ποτέ δεν τυφλώθηκα.
Ταυτόχρονα η ακοή για μένα ποτέ δεν υπήρξα παρά ακομπανιαμέντο της όρασης·
Κατάλαβα πως τα πράγματα είναι πραγματικά και τόσο διαφορετικά τα μεν από τα δε·
Το κατάλαβα με τα μάτια, ποτέ με τη σκέψη.
Να το καταλάβεις με τη σκέψη θα' ταν να μου φαίνονταν όλα ίδια.
Μια μέρα με κυρίευσε ο ύπνος όπως οποιοδήποτε παιδί.
Έκλεισα τα μάτια και κοιμήθηκα.
Εκτός αυτού, υπήρξα ο μόνος ποιητής της Φύσης.


μετάφραση Φ. Δ. Δρακονταειδής
εκδ. Γνώση

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

" Για να καταλάβω κατέστρεψα τον εαυτό μου. Καταλαβαίνω είναι ξεχνώ ν' αγαπώ. Δε γνωρίζω τίποτα πιο εσφαλμένο αλλά και συνάμα πιο ουσιαστικό από εκείνη τη φράση του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, σύμφωνα με την οποία μπορεί κανείς να αγαπάει ή να μισεί κάτι μόνο αφού πρώτα το καταλάβει. Η μοναξιά με απελπίζει. Η συντροφιά των άλλων με καταπιέζει. Η παρουσία του άλλου αποπροσανατολίζει τις σκέψεις μου. Ονειρεύομαι αυτή την παρουσία με μια αφηρημάδα ξεχωριστή, που ολάκερη η αναλυτική μου σκέψη δεν κατορθώνει να καθορίσει".

Το βιβλίο της Ανησυχίας - Μπερνάρντο Σοάρες (Φερνάντο Πεσσόα) - Εκδόσεις Εξάντας

Ανώνυμος είπε...

Ποτέ δεν μπόρεσα να ερμηνεύσω το ακατανότητο μου δέσιμο με τον Πεσσόα. Ετερώνυμα, ειρωνία, απαξίωση, αμφισβήτηση, αναγέννηση και θάνατος... Δεν ξέρω... Ίσως τελικά το "σημείο" του Δον Χουάν να μην είναι κάτι το γεωγραφικό απαραίτητα...

Καλό σου βράδυ!

Καλυψώ είπε...

υποκλινομαι στην διαυγεια με την οποια
ξεδιπλωνει ο ποιητης την σκεψη του

μεμφομαι ομως την σκεψη αυτη

αναγνωριζω την αυθεντικοτητα της..και την αληθεια της..μα καθολου δεν ταιριαζει με την δικη μου..

ισως αυτο κανει το ποιημα αυτο υπεροχο
μου αρεσει χωρις να το αποδεχομαι..!

καλο βραδυ!!

Παρείσακτος είπε...

@ΚΑΛΥΨΩ
ΜΗΝ ΣΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΘΕΙΤΕ ΤΟΝ ΠΕΣΟΑ. ΟΥΤΕ Ο ΙΔΙΟΣ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ. ΓΙ' ΑΥΤΟ ΕΙΧΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΠΟΛΛΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΕΓΩ. ΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΚΑΙ Ο ΑΛΜΠΕΡΤΟ ΚΑΕΪΡΟ.
'Η ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΤΑ ΕΙΧΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ. ΕΙΧΕ ΑΦΗΣΕΙ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ.
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ