Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι και δυσκολώτερο να ειπωθούν. Εκείνα που σε κάνουν ακόμα και να ντρέπεσαι, επειδή όταν τα λες οι λέξεις μειώνουν τη σημασία τους.
Νοήματα που όταν τα είχες στο μυαλό σου περιλάμβαναν τα πάντα, οι λέξεις τα συρρικνώνουν δίνοντας τους μια καθημερινή συνηθισμένη διάσταση...
Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμα, έτσι δεν είναι;
Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι αυτά που δείχνουν το δρόμο προς τα μύχια της ψυχής, σαν σημάδια πάνω στο χάρτη ενός θησαυρού που οι εχθροί σου θα ’θελαν να βάλουν στο χέρι.
Κι έρχονται φορές που κάνεις εκμυστηρεύσεις που σου κοστίζουν πολύ, μόνο και μόνο για να δεις τους άλλους να σε κοιτάνε παράξενα, μη καταλαβαίνοντας τίποτα απ’ όσα τους είπες ή το λόγο για τον οποίο τα θεώρησες τόσο σημαντικά ώστε σχεδόν δάκρυσες την ώρα που τα έλεγες.
Αυτό είναι το χειρότερο, πιστεύω.
Όταν το μυστικό μένει βαθειά κρυμμένο, όχι επειδή δεν θέλεις να το πεις, αλλά επειδή δεν υπάρχει κάποιος που θα σε καταλάβει.
STEPHEN KING
Fall From Innocence (the Body)
Σε καμία περίπτωση δεν θα έλεγα ότι ο King περιλαμβάνεται στους αγαπημένους μου συγγραφείς. Το κομμάτι αυτό όμως είναι. ΠΑΡΕΙΣΑΚΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου