Οταν ένας πολιτισμός πεθαίνει, τίποτα δεν γλυτώνει.
Η γλώσσα είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που πέρνουν δρόμο.
Δεν επικοινωνούμε πιά σήμερα με τη γλώσσα. Οι λέξεις δεν μπορούν πια να εκφράσουν τις συγκινήσεις, την ανθρώπινη επαφή, τη βία ή τον έρωτα.
Η γλώσσα εμποδίζει την επικοινωνία.
“Η SHELL ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ”
πως θα πεις
“σ' αγαπώ”
όταν έχεις ακούσει
“η Shell που αγαπώ”.
Υπάρχει κανείς που να καταλαβαίνει τι θέλω να πω;
ΜΙΑ “ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ” ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ ΥΓΕΙΑΣ!
ΜΙΑ “ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ” ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΥΣΟΣΜΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ!
ΤΟ ΧΟΛΛΥΓΟΥΝΤ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΕΝΑ ΚΑΝΟΥΡΓΙΟ “ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ” ΦΙΛΜ!
Αυτοί οι καπιταλιστές λοιπόν, δεν σέβονται τίποτα;
Αλλά υπάρχουν λέξεις (ευτυχώς) που δεν μπόρεσαν ποτέ τους να μαγαρίσουν. Και που διατηρούν άθικτες τη συγκινησιακή τους δύναμη και την αγνότητα τους. Δεν μπορούν να τις καταστρέψουν, δεν τολμούν ούτε να τις χρησιμοποιήσουν.
Είναι παράνομο.
Οι τελευταίες λέξεις που μας μένουν:
Πούτσος! Μουνί! Γαμώ!
JERRY RUBIN
“DO IT”
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΕΘΝΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΜΑΥΡΟ ΡΟΔΟ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου